ธรรมมะ ย่อมคุ้มครองผู้ปฏิบัติธรรม

วันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2551

การเสด็จ ของวองค์ประธานลูกแก้ว


ลูกแก้วองค์นี้มีขนาดเท่าตุ่มนำขนาดย่อมๆ คุณแม่จันทา ฤกษ์ยามได้พบเห็นในนิมิตรมาได้เป็นเวลานานแล้วโดยลอยอยู่ที่กลางนำโขง ในเมืองบาดาล

ครั้งที่พบทางนิมิตรครั้งแรกนั้นคุณแม่พยายามที่จะใช้พลังจิตดึงขึ้นมาแต่ไม่สามารถเอามาได้ แล้วก็มีเทวดามาบอกทางนิติรว่าลูกแก้วนั้นจะได้อยู่ดอก ที่นี้คุณแม่ก็คิดว่าหากได้ก็คงจะได้ก่อนเข้าพรรษาปี51 นี้ จากนั้นเมื่อถึงวันที่13 กรกฏาคม 2551 ได้มีพระอาจารย์จากโคราชได้โทรมาหาคุณแม่จันทา ว่าลูกแก้วได้เสร้จมาเล่นนำอยู่ที่แม่นำโขงอ.โขงเจียมพอถึงวันที่ 14 กรกฎาคม 2551 คุณแม่จันทา จึงได้ชวนคุณพ่อบุญเหลือ ขับรถไปส่งที่อ.โขงเจียม ขณะนั้นชาวบ้านก็ได้พบเห็นกันเป็นจำนวนมาก และพยายามที่จะทำพิธีต่างๆเชิญลูกแก้วทั้งเอาเรือออกจากฝั่งเพื่อไปเอาลูกแก้วแต่ไม่ได้พอจับโดนลูกแก้วก็จมลงไปในนำ และคนในงานก็ได้ประกาศว่าหากใครเอาได้อย่าเพิ่งเอาไปหนให้เอามาทำพิธีก่อน ได้ยินดังนั้นคุณแม่กับพ่อบุณเหลือจึงพากันเดินห่างออกไปจากฝูงชนที่มาดูลูกแก้วลอยนำประมาณ 500 เมตร และคุณแม่ได้ลงไปในนำประมาณหัวเข่าและอธิษฐานจิตและเอามือแตะๆนำสามครั้ง ปรากฏว่ามีวัตถุชนิดหนึ่งมาสัมผัสที่เท้าจึงเรียกพ่อบุญเหลือมาช่วยดู ปรากฏว่าเป็นลูกแก้วขนาดใหญ่ดังที่เห็นในนิมิต จึงได้ให้พ่อบุญเหลือไปหากล่องกระดาษมาใส่ และอุ้มไปใส่รถปรากฏว่าเบามาก แต่พอมาถึงที่วัด ปรากฏว่าต้องใช้คน 5คนอุ้งลงมา ขณะนี้ลูกแก้วประดิษฐานที่สำนักปฏิบัติธรรมภูริทัตตะ ต.ดูกอึง อ.หนองฮี จ.ร้อยเอ็ด

หากใครจะไปกราบคุณแม่ และขอพรจากองค์ประธานลูกแก้ว ก็เชิญได้เลยนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น: